Wspólnie z Tymonem Niesiołowskim wystawia portrety pastelowe w warszawskim Salonie Garlińskiego.

Wstęp do katalogu wystawy pt. Parę dość stosunkowo luźnych uwag o portrecie i moich portretach w szczególności jest de facto sformułowaniem Regulaminu Firmy Portretowej "S. I. Witkiewicz".

Bierze udział w Letniej i Zimowej Wystawie "Sztuki Podhalańskiej" w Zakopanem oraz Salonie 1925 w TZSP w Warszawie.

W Zakopanem współorganizuje Towarzystwo Teatralne, a .w jego ramach - Teatr Formistyczny, który w sali Morskiego Oka w marcu wystawia Nowe Wyzwolenie oraz Wariata i zakonnicę w reżyserii i oprawie scenograficznej autora, w sierpniu - W małym dworku, a .w grudniu - Pragmatystów.

Teatr im. Aleksandra Fredry w Warszawie wystawia Jana Karola Macieja Wscieklicę.

Witkacy publikuje Wariata i zakonnice w "Skamandrze", a artykuł Formalne wartości dzieł Tadeusza Micińskiego w "Wiadomościach Literackich".

Pisze kolejne dramaty - Sonata Belzebuba, Ostatnia godzina Heleny Pfeiffer oraz powieść Pożegnanie jesieni.

Rysuje portrety pastelami - w tym oraz następnym roku powstaje większość prac z kolekcji Marii i Włodzimierza Nawrockich (zakopiański dentysta, który leczył Witkacemu zęby, za co ten płacił mu portretami; obecnie kolekcja ta znajduje się w Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku), w tym - duże portrety w typie A, na tle fantastycznego pejzażu.

[kalendarium] [twórczość] [firma] [bibliografia] [aukcje] [falsyfikaty] [legendy] [witkacologia] [aktualności] [ośrodek] [opieka]

© Mikołaj Machowski 2001