Ojciec: Stanisław Witkiewicz (1851 - 1915)

Witkacy z ojcem.

Urodzony 8 maja 1851 r. w Poszawszu na Żmudzi, zmarł 5 września 1915 r. w Lovranie na półwyspie Istria, malarz, literat, krytyk sztuki. Studiował w latach 1868-71 w Petersburgu, a w latach 1872-75 w Monachium. Po powrocie do Warszawy uprawiał malarstwo i krytykę sztuki. Był kierownikiem artystycznym pism "Wędrowiec" i "Kłosy".

Od 1886 bywał w Zakopanem, po 1890 zamieszkał tu (w miejscu, gdzie dziś restauracja Watra) na stałe. Na podstawie sztuki ludowej i budownictwa góralskiego stworzył zasady stylu zakopiańskiego, polegającego na przenikaniu sztuki ludowej Podhala do kultury ogólnonarodowej. Projektował wille, przedmioty użytkowe, stroje, biżuterię, nawet instrumenty muzyczne. Do dziś w Zakopanem, a także w centralnej Polsce istnieje kilkadziesiąt "stylowych" domów przezeń projektowanych (w Zakopanem m.in. wille Koleba, Rialto, Oksza, Konstantynówka, Dom pod Jedlami, Grażyna, kaplica w Jaszczurówce). Tematyką tatrzańską i zakopiańską zajmował się też w swej pracy literackiej, a jego książka Na przełęczy (1891) nazywana była Ewangelią Tatr.

Spośród jego prac publicystycznych dotyczących Zakopanego największy rozgłos zdobył artykuł Bagno, ukazujący stosunki w zakopiańskich władzach. W 1901 r. (wespół z Władysławem Zamoyskim) został mianowany pierwszym honorowym obywatelem Zakopanego. Był również członkiem honorowym Stowarzyszenia Rzemieślników "Gwiazda" (1901), Sztuki Podhalańskiej (1909), Sekcji Ochrony Tatr (1913) i Sekcji Ludoznawczej Towarzystwa Tatrzańskiego (1914).